καταπεδουκλώνομαι

(επιτ. τ. τού πεδουκλώνω, πεδουκλώνομαι)

μπερδεύομαι, σκοντάφτω («εκαταπεδουκλώθηκε [το άλογον], πέφτει, κουλουμουντρίζει», Ερωτόκρ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α)-* + πεδουκλώνομαι (< λατ. pediculus «μικρό πόδι», υποκορ. τού pes, pedis «πόδι»].